سلام به همه همکلاسی های عزیز

امروز که دارم این یادداشت رو می نویسم خیلی ناراحتم چون بابای همشهری عزیزم فوت کرده و من تازه فهمیدم.امیدوارم که شما همکلاسی های خوب در هر کجای ایران هستید سالم و شاداب باشید و سایه ی عزیزانتان بالای سرتان باشد.در آخر هم جمله ای رو تقدیم می کنم که فکر کردن به آن خصوصا در شرایط بحرانی خالی از لطف نیست:هیچ کس و هیچ چیز نمی تواند تو را نگران کند اگر او را که مراقب توست باور کنی. 

موفقیت دوستانی رو هم که در ارشد قبول شده اند تبریک می گم .من هم امسال دارم تلاش می کنم دعا کنید به جمع شما بپیوندم.   مریم علی شاهی